Mijn droom

Toen ik als kind de vraag kreeg wat ik wilde worden later, was mijn antwoord ‘kunstenares’. Ik wist zelf niet wat dat precies zou inhouden, maar ik wist wel dat ik het wou worden. In de reacties van volwassenen merkte ik ongeloof over mijn kinderlijke ambitie om kunstenares te worden. Daarmee kreeg ik al snel het beperkende gevoel dat alles in mijn leven voor mij al bepaald was en dat kunstenares worden misschien wél voor anderen, maar niet voor mij bedoeld was. Heel even had ik toen het gevoel dat mijn verhaal al geschreven was, gelukkig blijkt dat niet zo te zijn!

​

Mijn opleiding :  de eerste trigger tot storytelling

Ik doorliep het klassieke schoolparcours en ik eindigde mijn studietraject in de opleiding vertaler-tolk (waarin ik ook afstudeerde). Als thesis schreef ik de biografie van Tatjana, een wijze bejaarde dame die in haar leven heel wat verhalen had beleefd, en overleefd. Tatjana was een Oekraïnse die in de Tweede Wereldoorlog naar Duitsland werd gedeporteerd en daar verschillende dwangarbeidskampen overleefde. Wat me interesseerde was wat ze had meegemaakt, hoe ze alles had overleefd en hoe haar verhaal nog steeds een impact had op haar latere leven en wat we van haar konden leren. Wat ik me toen nog niet realiseerde, was dat het verhaal van Tatjana vertellen niet alleen een enorme impact had op Tatjana zelf, maar ook op haar familie en omgeving.

Toen ik Tatjana interviewde voor mijn thesis, en toen ik de reacties van de familie hoorde toen ze het verhaal van Tatjana voor het eerst in hun leven lazen (Tatjana had nooit meer over haar leven tijdens de Tweede Wereldoorlog gesproken), besefte ik wat verhalen met mensen doen. Het vertellen van het verhaal was voor Tatjana helend geweest, het had haar geholpen om te verwerken. De familie kende nu voor het eerst het verhaal van hun moeder en grootmoeder, en begreep haar na al die jaren zo veel beter.

Voor het eerst kwam bij mij het besef wat verhalen kunnen doen en hoe belangrijk ze zijn. Ik was enorm dankbaar om ontelbare uren met Tatjana door te kunnen brengen en om zoveel van haar te leren. En toen kwam ook mijn honger naar nog veel meer verhalen. Want zeg nu zelf, hoeveel verhalen bestaan er wel niet op de wereld? 

​